Najważniejszą częścią planowania projektu, z wykorzystaniem wyposażenia telemetrycznego, jest znalezienie WŁAŚCIWEGO loggera, odpowiedniego dla docelowego gatunku. Należy zaznaczyć, że wspomniane urządzenia MUSZĄ być bezpieczne dla zwierząt. Dlatego też limity wagi loggerów GPS nie powinny być przekraczane, zwłaszcza w przypadku drobnych gatunków.
Planując projekt badawczy, należy zacząć od ustalenia minimalnej masy ciała zwierząt, które zamierzamy monitorować. Limit ciężaru wyposażenia to 3% masy ciała (w przypadku większych gatunków może to być nawet więcej niż 5%, ale należy się upewnić, że będzie to bezpieczne!).
Zatem w przypadku gatunków, których masa ciała wynosi mniej niż 100g, masa sprzętu (łącznie z elementami montującymi) NIE POWINNA przekroczyć 3g!
Kolejny krok to opisanie, najdokładniej jak to tylko możliwe, danych jakie zamierzamy otrzymać. Etap ten jest istotny również w przypadku gatunków, dla których wymogi dotyczące ciężaru wyposażenia nie są tak rygorystyczne (powiedzmy ptaki ważące 500g).
W pewnych przypadkach nie ma potrzeby wybierania wszystkich dostępnych typów loggerów (GPS-GSM-UHF), jeśli najistotniejsze dla projektu dane to np. te z okresu rozrodczego. Loggery wykorzystujące radiową transmisję danych (GPS-UHF) będą najlepszym rozwiązaniem w powyższym przypadku – pozycje GPS uzyskiwane z dużą częstością (=więcej danych), bez potrzeby transferu GSM (=niższe koszty). Dlatego też najlepszy wybór powinien opierać się na celu planowanych badań – np. tylko okres rozrodczy albo okres rozrodczy + migracja.